Beoordeling van praktische en projectopdrachten

De beoordelingsaspecten sluiten aan bij wat er volgens het PTA met behulp van de opdracht getoetst wordt. Dat geldt ook voor de eindtermen die niet wiskunde-inhoudelijk van aard zijn.

De beoordeling per aspect kan op verschillende manieren plaatsvinden.

• De docent geeft voor elk aspect een cijfer.
• De docent geeft voor elk aspect een waardering in termen van uitstekend, goed, redelijk, matig of slecht.
• De docent maakt gebruik van een aflopende schaal van kwaliteitsbeschrijvingen (dit wordt aangeduid met de term 'rubrics') en kruist aan welke beschrijving het best past bij het betreffende kenmerk van het opgeleverde product of van het proces. Kijk in het rechtermenu voor enkele voorbeelden​ van rubrics.

De beoordeling per beoordelingsaspect wordt op een of andere wijze omgerekend naar een numerieke score. Van deze scores wordt een gewogen gemiddelde bepaald. Daartoe kent elk beoordelingsaspect een weegfactor, die uitdrukt hoe belangrijk een docent een aspect vindt ten opzichte van de andere aspecten.

Op de gemiddelde score kunnen bonussen worden gegeven. Hiermee kunnen specifieke beloningen worden gegeven aan kandidaten die iets extra's aan de opdracht hebben toegevoegd of die een aspect boven verwachting van de docent hebben uitgewerkt.

Omdat het schoolexamen individueel afgelegd moet worden, verdient het aanbeveling een groepsscore te individualiseren. Dat is vooral van belang als door middel van een groepsopdracht getoetst wordt of een kandidaat bepaalde eindtermen beheerst. In dat geval is aanvullende individuele toetsing noodzakelijk.

De kandidaten worden vooraf op de hoogte gesteld van de wijze van beoordeling van een opdracht.

De opdrachtomschrijving bevat waar nodig instructies die kandidaten in de gelegenheid stellen aan alle aspecten uit de beoordeling aandacht te schenken.