Competentie
Een competentie is een vermogen dat aantoont dat iemand geschikt is voor een taak. Dit vermogen omvat kennis, vaardigheden en attitudes.
Definities van het begrip competentie lopen uiteen, maar hebben wel een aantal gemeenschappelijke kenmerken. Zo zijn ze contextgebonden, ondeelbaar, veranderlijk in de tijd, verbonden met taken en activiteiten en zijn leer- en ontwikkelingsprocessen voorwaardelijk voor competentieverwerving. Daarbij staan competenties in relatie tot elkaar (Onderwijsraad, 2002).
Binnen de leerlijnen voor kunstzinnige oriëntatie hanteren we de volgende definitie: Een competentie is het vermogen om in een specifieke situatie en context, de gewenste prestatie op een adequate wijze te kunnen leveren (Klatter, 2007). Of iemand competent is, zie je vooral aan de wijze waarop hij handelt. In de handeling wordt duidelijk of de leerling kennis, vaardigheden en attitude kan toepassen in een bepaalde situatie (Alkema et al., 2006).
Bronnen
Alkema, E. & Tjerkstra, W. (m.m.v. Kuipers, J & Lindhout, C.) (2011). Meer dan onderwijs.
Theorie en praktijk van het onderwijs in de basisschool (7de geheel herziene druk). Deventer: Van Gorcum.
Klatter, E. (2007). Visiedocument. Evalueren, Beoordelen en Kwali¬ficeren van Competentieontwikkeling. Nijkerk: Stichting Consortium Beroepsonderwijs.
Onderwijsraad. (2002). Competenties: van complicaties tot compromis. Over schuifjes en begrenzers. Studie. Den Haag: Onderwijsraad