Engels in het po (1) | 3 juni 2021

Rose Staritsky was als tweede spreker aan de beurt om te vertellen hoe belangrijk het is om een taalcoördinator voor Engels op je school te hebben. Staritsky is werkzaam als leerkracht in groep 8 én taalcoördinator op een VVTO-school met een TalenT-keurmerk.

Op deze school is het team in 2011 begonnen met nadenken over wat ze wilden met het Engels op school. Het was een ‘gewone’ school waar in groep 7 en 8 de verplichte lessen Engels werden gegeven. Toch beviel dit niet meer – de school wilde meer.
Staritsky, die zelf Engels heeft gestudeerd, kwam toen met het voorstel om meer te doen met het Engels. Hierop is een pilotjaar gestart waarin Staritsky zich heeft verdiept in alles wat met Engels in het primair onderwijs te maken heeft. Toen dat jaar ten einde liep, werd de knoop doorgehakt: de school durfde het aan. Dit ging niet helemaal zonder slag of stoot want er waren ook collega’s die het best spannend vonden om met Engels in het basisonderwijs te beginnen: kunnen wij dit wel? Kunnen de kinderen dit wel?

Het kan! Het is mogelijk maar je moet wel goed nadenken over wat je doet met collega’s die het niet zien zitten. Staritsky geeft aan dat het daarom belangrijk is om naast een taalcoördinator ook een werkgroep te hebben, waarin leerkrachten uit de onder-, midden-, en bovenbouw plaatsnemen: het onderwijs in groep 1 wordt immers anders vormgegeven dan in groep 8. Om het hele team mee te krijgen, moet je het samen doen.

Een eerste tip die Staritsky geeft aan scholen die willen beginnen met VVTO-onderwijs, is om scholen te bezoeken die dit type onderwijs al verzorgen. Zij is met haar team in groepjes gaan kijken hoe zo’n school dat aanpakt, wat zorgde voor een enorme rust. Collega’s die in eerste instantie twijfelden of ze daar wel toe in staat zouden zijn, zagen het nu wel zitten. Naast dergelijke bezoeken, die nog steeds plaatsvinden, gaat Staritsky als VVTO-coördinator jaarlijks op klassenbezoek bij haar collega’s. Aan de hand daarvan beslist ze wie bij wie een collegiale consultatie gaat doen, zodat ze van elkaar kunnen blijven leren. Ze heeft het idee dat de angst voor het lesgeven in het Engels daarmee wordt weggenomen.

De tweede tip is om rustig aan te beginnen: doe niet alles tegelijk en stel kleine doelen. Als coördinator is het belangrijk om de rest van het team te helpen met eventuele hobbels die zij ervaren. Dat kan volgens Staritsky al vrij gemakkelijk: geven collega’s aan dicht te klappen als ze Engels moeten spreken? Voorzie hen dan bijvoorbeeld van een lijst met uitdrukkingen die ze kunnen gebruiken en bespreek naderhand hoe dat is gegaan.

Verder is het belangrijk om het team te begeleiden en om de weerstand weg nemen door collega’s gerust te stellen en hen de tijd te geven om hun vaardigheden te verbeteren. Vanuit Nuffic zijn er subsidies voor beginnende VVTO-scholen aan te vragen om leerkrachten op te leiden.

Het borgen van kwaliteit is ook zeer van belang, aldus Staritsky: blijf doelen jaarlijks bijstellen, anders verzandt het. Als coördinator evalueert ze jaarlijks de doelen die ze gesteld heeft, maakt ze nieuwe doelen en bespreekt ze deze met de werkgroep. Tot slot maakt ze ook een jaarplanning: welke activiteiten ontplooien ze dit jaar?
Hierbij zijn er een aantal terugkerende activiteiten, zoals English Afternoons waarbij de hele school binnen een bepaald thema Engels spreekt, van de kleuters tot aan groep 8: iedereen werkt op zijn eigen niveau. Aan het einde van de middag kunnen leerlingen een certificaat winnen voor best speaker of the afternoon, waar ze zélfs in groep 8 nog tuk op zijn.